Nasza koleżanka, absolwentka LO, ELŻBIETA SZCZUKA została pierwszą w historii honorową obywatelką gminy Wyszków. Stało się to podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej w Wyszkowie 14 marca 2024 r. w WOK „Hutnik”. 

Przed nią ośmiu panów zostało uhonorowanych tym zaszczytnym tytułem: Stanisław Grzybowski, Eugeniusz Daszkowski, ks. Henryk Kietliński, Bolesław Wolski, Ludwik Maciąg, ks. Stanisław Szulc, płk pil. Janusz J. Decewicz, ppłk Franciszek J. Bieganowski.

Przewodniczący komisji rady miejskiej Wojciech Rojek odczytał wniosek (złożony przez grupę wyszkowian: Wojciecha Rojka,  Lucynę Wilczyńską, Elżbietę Borzymek, Leszka Marszała, Elżbietę Piórkowską, Krystynę Szczukę-Wiśniewską i Sylwię Bardyszewską) o nadanie Elżbiecie Szczuce honorowego obywatelstwa. We wniosku podkreślono jej zasługi w zgłębianiu historii oraz losów mieszkańców Wyszkowa i okolic, a także w upowszechnianiu wiedzy na ten temat. Napisała do „Wyszkowiaka” (w latach 1994–1997) i do „Nowego Wyszkowiaka” (od 1997 r. do chwili obecnej) wiele artykułów historycznych, a także książki „Cmentarz parafialny w Wyszkowie” (wyd. 2012), „Pamiętamy. Zasłużeni dla ziemi wyszkowskiej” (2020), „Jerzy Różycki. Jeden z pogromców Enigmy” (2023). Jest współautorką m.in. leksykonu „Ziemia wyszkowska i Puszcza Biała. Kto był kim”, „Zeszytów Wyszkowskich”,  a także publikacji z okazji 100-lecia naszego LO. 

„Jak nikt inny w Wyszkowie pamięta o ważnych jego rocznicach i momentach. Pamięta i przypomina innym… – podkreślono we wniosku. – Czas, by społeczeństwo Wyszkowa uhonorowało Elżbietę Szczukę najbardziej zaszczytnym tytułem, jaki może nadać, dziękując jej w ten sposób za lata pracy na rzecz wspólnoty, którą tworzymy DZIŚ – ale przecież dzięki swojej PRZESZŁOŚCI”.

Prowadząca sesję przewodnicząca rady Elżbieta Piórkowska odczytała piękną laudację: „Czuję się wyróżniona, mogąc wygłosić laudację na cześć kobiety, która w całej swojej skromności kryje prawdziwą wielkość, za którą stoi ogromna wiedza, która swoją cierpliwą pracą i osiągnięciami buduje nie tylko lokalną wyszkowską tożsamość, ale również znakomity wizerunek naszego miasta w Polsce. Nasza ambasadorka kultury, regionalistka, pisarka, dziennikarka, samorządowiec, badaczka lokalnej historii, lokalna patriotka, społecznik – zaznaczyła. – Jej wieloletnia, cierpliwa i wytrwała praca badawcza i dorobek to kapitał dla kolejnych pokoleń wyszkowian. Tysiące fotografii, relacji, wspomnień. […] Gdyby miarą zasług dla miasta było pielęgnowanie jego historii, tradycji i obyczajów, Elżbieta Szczuka byłaby bezkonkurencyjna. Gdyby mierzyć godzinami zainteresowania, uważności i wiedzy – Elżbieta nie miałaby sobie równych. Wreszcie – jeśli ktoś ma Wyszków głęboko w sercu, a jego ślady w pamięci – to właśnie Elżbieta Szczuka, która z wszech miar zasługuje na wyróżnienie Gminy Wyszków – Honorowe Obywatelstwo”.  

Radni jednogłośnie przyjęli stosowną uchwałę. Podziękował im burmistrz Grzegorz Nowosielski. Pogratulował tytułu Honorowej Obywatelce i zwrócił się do niej: – Pani Elżbieto, za tę mądrą troskę, za rzetelne utrwalanie skarbów naszej historii, za patriotyzm, który dla Pani zaczyna się w pielęgnowaniu historii wyszkowskich bohaterów, a kończy na szacunku do ojczystego języka. Życzę, by to miasto, nasze wspólne miasto, wspólna gmina odwzajemniła się pani równym dobrem, szacunkiem i życzliwością, dziękuję!

Ela, bo tak się do niej zwraca wiele osób, a na pewno koleżanki i koledzy z ławy szkolnej, nie ukrywała łez i wzruszenia. Podziękowała za obdarzenie godnością honorowej obywatelki: „Czuję się wzruszona, wyróżniona, ale też doceniona. Staram się unikać wielkich słów, ale przyznam, że szczególnie mi miło z tego powodu, że jako pierwsza będę mogła używać tytułu Honorowa Obywatelka Gminy Wyszków. Zgłębiając historię naszego miasta, poprzez jej poznawanie i opisywanie w „Nowym Wyszkowiaku” oraz w książkach losów mieszkańców i osób związanych z ziemią wyszkowską, ani przez chwilę nie pomyślałam, że zaowocuje to tytułem honorowej obywatelki mojego miasta. Bo Wyszków jest moim miastem. Zależy mi, żeby działo się tu dobrze, żeby miasto piękniało, żeby było bezpiecznie, żeby ludzie byli uśmiechnięci i życzliwi wobec siebie, żeby zachować ciągłość pokoleniową i szanować pamięć o tych, którzy już odeszli. Dziękuję wnioskodawcom, że mnie zauważyli, radzie miejskiej, że zaaprobowała przedstawioną argumentację. Dziękuję za wszystkie słowa aprobaty dla mojej pracy”. 

My też, Elu, gratulujemy Ci, cieszymy się wraz z Tobą i jesteśmy z Ciebie dumni!

W imieniu stowarzyszenia Elżbieta Borzymek